Τό Ἅγιον Ὄρος φημίζεται ἀπό αἰῶνες τώρα ὡς τό προπύργιο τῆς Ὀρθοδοξίας, ὅπου κάθε φορά πού ἀπειλεῖται ἡ ἀκεραιότητα τῆς πίστεως ἐπεμβαίνει καταλυτικά καί ἐπαναφέρει τά πράγματα στήν θέση τους. Ὑπάρχουν πολλά παραδείγματα πού φανερώνουν τοῦ λόγου τό ἀληθές, ὅπως οἱ ἀνθενωτικοί ἀγῶνες τῶν Μοναχῶν ἐπί τοῦ λατινόφρονος πατριάρχου Ἰωάννου Βέκκου, κατά τήν περίοδο τῆς Ἡσυχαστικῆς ἔριδος, μέ πρωτοστάτη τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, κατά τήν Σύνοδο τῆς Φλωρεντίας, καθώς καί ἐπί τοῦ κολλυβαδικοῦ ζητήματος, κ.ἄ. Θά περίμενε νά δεῖ κάποιος καί σήμερα παρόμοιες ἀντιδράσεις ἀπό τούς ἁγιορεῖτες Μοναχούς, νά μάχονται, νά ἀγωνίζονται, νά πάσχουν ἕνεκα τῆς πίστεώς τους, ἀδιαφορῶντας διά τούς κινδύνους πού πρόκειται νά ἀντιμετωπίσουν.
Ἡ σημερινή πραγματικότητα ὅμως εἶναι διαφορετική! Οἱ σύγχρονοι ἁγιορεῖτες Μοναχοί δέν ἔχουν διάθεση νά ρισκάρουν τήν εὐδαιμονία καί τήν ἄνεσή τους, ἐξαιτίας τῆς Ὀρθόδοξης ὁμολογίας πού ἐκ τοῦ σχήματός τους καί μόνον εἶναι ὑποχρεωμένοι νά κάνουν. Ἄν καί βλέπουν καί ἀντιλαμβάνονται τήν σοβαρότητα τῆς καταστάσεως καί τό ποῦ ὁδηγεῖ, αὐτοί προφασίζονται προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις καί παραμένουν ἀμέτοχοι στόν κοινό ἀγῶνα τῆς ὁμολογίας. Χρησιμοποιοῦν κατά κόρον εὐχολόγια καί εἰρηνοποιούς λόγους, νομίζοντας πώς ἔτσι θά ξορκίσουν τό κακό· παρακάμπτοντας ἐντελῶς τήν θυσία καί τόν διωγμό ἕνεκα τῆς πίστεως, ὅπως γινόταν ἀνέκαθεν κατά τούς ἀγῶνες τῶν παλαιῶν μοναχῶν σέ καιρό αἱρέσεως. Νέοι καιροί νέα ἤθη!!!
Ἐξαίρεση ἀποτελοῦν οἱ Ζηλωτές Πατέρες, πού ἀκόμη καί σήμερα μετά ἀπό τόσες πιέσεις καί διωγμούς, στραβά κουτσά κρατοῦν ἀλώβητη τήν πίστη πού ὁρκίσθησαν νά φυλάττουν ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ. Ἄν καί σέ αὐτούς ὑπάρχουν ἀρκετές περιπτώσεις πού χωλαίνουν, ἐν τούτοις σέ γενικές γραμμές ἀντέχουν ἀκόμη καί ἀντιστέκονται στήν λαίλαπα τοῦ ἀθέου Οἰκουμενισμοῦ, πού ἔχει κυριολεκτικά κατακυριεύσει τό Ἅγιον Ὄρος. Ἄς μή νομίζουν λοιπόν μερικοί ὅτι στό Ἅγιον Ὄρος ὑπάρχουν Μοναχοί ἐκ τῶν μνημονευόντων τόν “πατριάρχη”, πού τήν κατάλληλη στιγμή θά ἐπαναστατήσουν καί θά ἐπαναφέρουν τά πράγματα στόν σωστό δρόμο· ὄχι δέν ὑπάρχουν τέτοιοι! Ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν ἁγιορειτῶν Μοναχῶν, ἐκτός τοῦ ὅτι εἶναι δειλοί, λατρεύει τόν “πατριάρχη”, καί αὐτό φαίνεται ἀπό τίς ἐπισκέψεις του στό ἁγιώνυμο ὄρος, καθώς τρέχουν νά τόν ὑποδεχτοῦν καί νά τοῦ ψάλλουν τροπάρια καί ἐγκώμια, διά τό πόσο ὀρθοτομεῖ τόν Λόγον τῆς ἀληθείας...
Πρίν λίγα χρόνια μάλιστα ἔγραψαν καί εἰδικά Ἀπολυτίκια διά τόν ἴδιο τόν Πάπα, τά ὁποῖα ἐψάλησαν κατά τήν ἐπίσκεψή του στήν θρονική ἑορτή στό Φανάρι!!! Αὐτοί εἶναι οἱ ἁγιορεῖτες ἀδελφοί μου, ἀλλά τί περιμένουμε ὅταν πρότυπά τους εἶναι οἱ Παΐσιοι καί οἱ Πορφύριοι, πού πέθαναν κοινωνικοί μέχρι τέλους μέ τήν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καί ὄχι μιμούμενοι τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἔχυσαν τό αἷμα τους καί ὑπέστησαν μυρίους πειρασμούς καί διωγμούς γιά νά κρατήσουν τήν πίστη τους ἀκεραία. Πλανᾶται πλάνην οἰκτρά λοιπόν ὅποιος νομίζει πώς ἐνδιαφέρονται ἔστω καί ἐλάχιστα περί Οἰκουμενισμοῦ κ.τ.λ., καρφί δέν τούς καίγεται· ἐνδιαφέρονται μόνον γιά τά πακέτα τοῦ ΕΣΠΑ, τίς αὐτοκινητάρες τους, τίς Συνοδεῖες τους καί τό κοινωνικό τους προφίλ!!! Ξέχασα τά ταξιδάκια τους, γιά... προσκυνηματικούς φυσικά λόγους!
Οἱ λόγοι τους ἐμπεριέχουν μιά ἀπέραντη ἀγαπολογία, πού δέν τήν ἐφαρμόζουν ὅμως στό ἐλάχιστο, ὅταν ἡ συζήτηση ἀφορᾶ τούς Ἐσφιγμενίτας καί λοιπούς Ζηλωτάς. Ἀκόμη καί οἱ αὐτοαποκαλούμενοι ἀντιοικουμενιστές μνημονεύοντες ἁγιορεῖτες πετᾶνε τήν χολή τους τῆς εὐκαιρίας δοθείσης ... δέν ἀνέχονται ἀπ' ὅτι φαίνεται νά τούς κλέβει ἄλλος τήν δόξα. Δι' αὐτό καί σέ κάθε εὐκαιρία προσπαθοῦν νά μειώσουν τήν ἀξία τοῦ ἀγῶνα τῶν Ζηλωτῶν μέ εἰρωνεῖες, χλευασμούς καί κάθε εἴδους ἀνοίκειους χαρακτηρισμούς. Καί τοῦτο διότι, ἡ παρουσία καί μόνον τῶν Ζηλωτῶν στό Ἅγιον Ὄρος ἀποτελεῖ ἔλεγχο γι' αὐτούς, καθώς ἀποκαλύπτει τήν ὁμολογιακή γυμνότητά τους.
Καμία λοιπόν πίστη δέν πρέπει νά ἔχουμε ὡς πρός τήν εἰλικρίνεια τῶν προθέσεών τους, καμιά ἐλπίδα ὅτι θά ἀνανήψουν! Μάρτυρας, ἡ συλλογή ὑπογραφῶν ἐνάντια στίς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης... ὅπου ἀπό τίς τριακόσιες ὑπογραφές πού μάζεψαν, ἔπειτα ἀπό μερικές ἡμέρες καί κατόπιν κάποιων λεκτικῶν ἀπειλῶν ἀπό τούς κρατοῦντες τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἔμειναν μία χούφτα, μετρημένοι στά δάκτυλα τοῦ ἑνός χεριοῦ! Ὁ ἀγῶνας τους τελείωσε ἄδοξα πρίν κἄν ἀρχίσει... Σέ αὐτούς ἁρμόζει τό ἁγιογραφικό χωρίον: “ὁ ἄνθρωπος ὁ φοβούμενος καὶ δειλὸς τῇ καρδίᾳ πορευέσθω καὶ ἀποστραφήτω εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἵνα μὴ δειλιάνῃ τὴν καρδίαν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ὥσπερ ἡ αὐτοῦ”. Δευτ. 20. 8
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου