ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΤΩΝ "ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΩΝ" ΠΕΡΙ ΑΚΡΙΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
Μετά τήν Σύνοδο τῆς Λυών τό 1274 καί τήν παραίτηση τοῦ Πατριάρχου Ἰωσήφ, ἀνέβηκε στόν Πατριαρχικό θρόνο ὁ Ἰωάννης Βέκκος. Οἱ ἀνθενωτικοί διέκοψαν τό μνημόσυνό του καί κάθε ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία, θεωρῶντας τους ΜΟΛΥΣΜΕΝΟΥΣ. ''Τούς κατηγοροῦσαν ὅτι ἐξέπεσαν τῆς ἱερωσύνης καί ὅτι τελοῦσαν ἄκυρα μυστήρια''. (Οἱ ἀγῶνες τῶν μοναχῶν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας, σελ. 237, Ἱ.Μ.Γρηγορίου, 2003). Αὐτό βεβαίως εἶναι ἀπαράδεκτο γιά τούς σημερινούς αὐτοαποκαλουμένους ''ἀκαινοτομήτους'', καθώς σύμφωνα μέ τήν θεωρία τους οἱ ἀνθενωτικοί αὐτοί ἐξέπεσαν τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογίας, ἀφοῦ ἐθεώρησαν μολυσμένους καί χωρίς μυστήρια τούς μέχρι τότε ἀκρίτους αἱρετικούς λατινόφρονες. Κατά τούς προειρημένους ''ἀκαινοτομήτους'', οἱ ἀποτειχισμένοι ὀρθόδοξοι ἔπρεπε νά ἐκλαμβάνουν τούς λατινόφρονες ὡς ἐνεργείᾳ χορηγούς τῆς χάριτος καί κατ' ἐπέκταση ἰσχυρῶν μυστηρίων, μέχρι πού κάποια Ὀρθόδοξος Σύνοδος ἀναθεματίσει καί καθαιρέσει αὐτούς. Ἐάν δέν εἶναι δυνατόν νά συγκληθεῖ μία τέτοια Σύνοδος, τότε οἱ ἄκριτοι αἱρετικοί παραμένουν στήν ἐκκρεμότητα αὐτή μέχρι καί τήν Δευτέρα Παρουσία! (Δελήμπαση ''Πάσχα Κυρίου'', σελ. 809). Οἱ φορεῖς αὐτῆς τῆς νεωτεριστικῆς θεωρίας δέν βλέπουν κανέναν μολυσμό στούς αἱρετικούς καί κατά ἕναν παράδοξο τρόπο τοποθετοῦν στόν ἴδιο χῶρο τό ψεῦδος καί τήν Ἀλήθεια ἀλληλοπεριχωρούμενες! Αὐτό βεβαίως πέρα ἀπό ὅτι εἶναι κατά πολύ βλάσφημο, εἶναι καί ἀδύνατον νά γίνει, ἀφοῦ κατά τόν ἅγιο Κύριλλο, Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας (Catecheses ad illuminandos 1-18, Catechesis 12, chapter 32, line 7), “ὅπου γὰρ [πνεῖ] πνεῦμα ἅγιον, ἐκεῖ περιῄρηται πᾶς μολυσμός”. Δηλαδή ὅπου ὑπάρχει τό Ἅγιον Πνεῦμα ἀπό ἐκεῖ ἐξαφανίζεται ὁ μολυσμός. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ἐπίσκοπος Νύσσης (In Ecclesiasten, homiliae 8, Volume 5, page 408, line 15), ρητῶς μᾶς λέγει πώς πρέπει νά ἀποκόπτομε τά μολυσμένα ἀπό τήν αἵρεση μέλη, διά νά μήν μεταδοθεῖ ὁ μολυσμός καί στούς ὑπολοίπους. “...τὴν συμβουλὴν ταύτην χρησίμως ἔχειν, οἷον Ἐξάρατε τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. ταῦτα κελεύει ὁ θεῖος ἀπόστολος, τὸν ἐπὶ τῇ παρανόμῳ μίξει κατεγνωσμένον τοῦ κοινοῦ τῆς ἐκκλησίας πληρώματος ἀπορραγῆναι κελεύων, ὡς ἂν μὴ Μικρά, φησί, ζύμη τῆς τοῦ κατεγνωσμένου κακίας ὅλον τὸ φύραμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς εὐχῆς ἀχρειώσειεν. τὸν δὲ ἀπορραγέντα διὰ τῆς ἁμαρτίας πάλιν προσάπτει διὰ τῆς μετανοίας λέγων, ἵνα Μὴ τῇ περισσοτέρᾳ λύπῃ καταποθῇ ὁ τοιοῦτος. οὕτως οἶδεν εὐκαίρως τε ἀπορρῆξαι τὸ σπιλωθὲν μέρος τοῦ τῆς ἐκκλησίας χιτῶνος καὶ πάλιν εὐκαίρως προσράψαι, ὅταν διὰ τῆς μετανοίας ἐκπλυθῇ τοῦ μολύσματος”. Ὅπως βλέπουμε ὁ Ἅγιος, δέν θεωρεῖ αὐτούς πού θά ὑποστοῦν τόν μολυσμό τῆς αἱρέσεως μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἔστω καί ἄρρωστα, ἀλλά διατάσσει νά ἀποκόπτονται ἄμεσα ἀπό τήν κοινωνία τῆς Ἐκκλησίας ἕνεκα τοῦ μολυσμοῦ. Δέν μπορεῖ λέγει νά ὑπάρχει μιά τέτοια συνοίκηση, διότι θά ἦταν μία παράνομη μίξη μέ τό κοινό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ δοξασία λοιπόν τῶν λεγομένων ''ἀκαινοτομήτων'' περί ἀσθενῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἐντελῶς ἀντιπατερική καί ἀντορθόδοξη καί πρωτόγνωρη, πού δέν μπορεῖ νά στηριχθεῖ παρά μόνον σέ σοφιστεῖες, ἐξυπηρετοῦσα ἀπροκάλυπτα τά σχέδια τῶν οἰκουμενιστῶν, ὥστε νά ἔχουν τά πρόβατα μαντρωμένα καί ἀσφαλισμένα, μακρυά ἀπό σκέψεις πραγματικῆς ἀποτειχίσεως...
Μετά τήν Σύνοδο τῆς Λυών τό 1274 καί τήν παραίτηση τοῦ Πατριάρχου Ἰωσήφ, ἀνέβηκε στόν Πατριαρχικό θρόνο ὁ Ἰωάννης Βέκκος. Οἱ ἀνθενωτικοί διέκοψαν τό μνημόσυνό του καί κάθε ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία, θεωρῶντας τους ΜΟΛΥΣΜΕΝΟΥΣ. ''Τούς κατηγοροῦσαν ὅτι ἐξέπεσαν τῆς ἱερωσύνης καί ὅτι τελοῦσαν ἄκυρα μυστήρια''. (Οἱ ἀγῶνες τῶν μοναχῶν ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας, σελ. 237, Ἱ.Μ.Γρηγορίου, 2003). Αὐτό βεβαίως εἶναι ἀπαράδεκτο γιά τούς σημερινούς αὐτοαποκαλουμένους ''ἀκαινοτομήτους'', καθώς σύμφωνα μέ τήν θεωρία τους οἱ ἀνθενωτικοί αὐτοί ἐξέπεσαν τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογίας, ἀφοῦ ἐθεώρησαν μολυσμένους καί χωρίς μυστήρια τούς μέχρι τότε ἀκρίτους αἱρετικούς λατινόφρονες. Κατά τούς προειρημένους ''ἀκαινοτομήτους'', οἱ ἀποτειχισμένοι ὀρθόδοξοι ἔπρεπε νά ἐκλαμβάνουν τούς λατινόφρονες ὡς ἐνεργείᾳ χορηγούς τῆς χάριτος καί κατ' ἐπέκταση ἰσχυρῶν μυστηρίων, μέχρι πού κάποια Ὀρθόδοξος Σύνοδος ἀναθεματίσει καί καθαιρέσει αὐτούς. Ἐάν δέν εἶναι δυνατόν νά συγκληθεῖ μία τέτοια Σύνοδος, τότε οἱ ἄκριτοι αἱρετικοί παραμένουν στήν ἐκκρεμότητα αὐτή μέχρι καί τήν Δευτέρα Παρουσία! (Δελήμπαση ''Πάσχα Κυρίου'', σελ. 809). Οἱ φορεῖς αὐτῆς τῆς νεωτεριστικῆς θεωρίας δέν βλέπουν κανέναν μολυσμό στούς αἱρετικούς καί κατά ἕναν παράδοξο τρόπο τοποθετοῦν στόν ἴδιο χῶρο τό ψεῦδος καί τήν Ἀλήθεια ἀλληλοπεριχωρούμενες! Αὐτό βεβαίως πέρα ἀπό ὅτι εἶναι κατά πολύ βλάσφημο, εἶναι καί ἀδύνατον νά γίνει, ἀφοῦ κατά τόν ἅγιο Κύριλλο, Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας (Catecheses ad illuminandos 1-18, Catechesis 12, chapter 32, line 7), “ὅπου γὰρ [πνεῖ] πνεῦμα ἅγιον, ἐκεῖ περιῄρηται πᾶς μολυσμός”. Δηλαδή ὅπου ὑπάρχει τό Ἅγιον Πνεῦμα ἀπό ἐκεῖ ἐξαφανίζεται ὁ μολυσμός. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ἐπίσκοπος Νύσσης (In Ecclesiasten, homiliae 8, Volume 5, page 408, line 15), ρητῶς μᾶς λέγει πώς πρέπει νά ἀποκόπτομε τά μολυσμένα ἀπό τήν αἵρεση μέλη, διά νά μήν μεταδοθεῖ ὁ μολυσμός καί στούς ὑπολοίπους. “...τὴν συμβουλὴν ταύτην χρησίμως ἔχειν, οἷον Ἐξάρατε τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν. ταῦτα κελεύει ὁ θεῖος ἀπόστολος, τὸν ἐπὶ τῇ παρανόμῳ μίξει κατεγνωσμένον τοῦ κοινοῦ τῆς ἐκκλησίας πληρώματος ἀπορραγῆναι κελεύων, ὡς ἂν μὴ Μικρά, φησί, ζύμη τῆς τοῦ κατεγνωσμένου κακίας ὅλον τὸ φύραμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς εὐχῆς ἀχρειώσειεν. τὸν δὲ ἀπορραγέντα διὰ τῆς ἁμαρτίας πάλιν προσάπτει διὰ τῆς μετανοίας λέγων, ἵνα Μὴ τῇ περισσοτέρᾳ λύπῃ καταποθῇ ὁ τοιοῦτος. οὕτως οἶδεν εὐκαίρως τε ἀπορρῆξαι τὸ σπιλωθὲν μέρος τοῦ τῆς ἐκκλησίας χιτῶνος καὶ πάλιν εὐκαίρως προσράψαι, ὅταν διὰ τῆς μετανοίας ἐκπλυθῇ τοῦ μολύσματος”. Ὅπως βλέπουμε ὁ Ἅγιος, δέν θεωρεῖ αὐτούς πού θά ὑποστοῦν τόν μολυσμό τῆς αἱρέσεως μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἔστω καί ἄρρωστα, ἀλλά διατάσσει νά ἀποκόπτονται ἄμεσα ἀπό τήν κοινωνία τῆς Ἐκκλησίας ἕνεκα τοῦ μολυσμοῦ. Δέν μπορεῖ λέγει νά ὑπάρχει μιά τέτοια συνοίκηση, διότι θά ἦταν μία παράνομη μίξη μέ τό κοινό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ δοξασία λοιπόν τῶν λεγομένων ''ἀκαινοτομήτων'' περί ἀσθενῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἐντελῶς ἀντιπατερική καί ἀντορθόδοξη καί πρωτόγνωρη, πού δέν μπορεῖ νά στηριχθεῖ παρά μόνον σέ σοφιστεῖες, ἐξυπηρετοῦσα ἀπροκάλυπτα τά σχέδια τῶν οἰκουμενιστῶν, ὥστε νά ἔχουν τά πρόβατα μαντρωμένα καί ἀσφαλισμένα, μακρυά ἀπό σκέψεις πραγματικῆς ἀποτειχίσεως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου